• Poradnia Psychologiczno – Pedagogiczna nr 13 w Warszawie

           

           

          Zabawy relaksacyjne i ćwiczenia oddechowe dla dzieci w wieku przedszkolnym.

           

           

           Poniżej prezentujemy Państwu szereg zabaw, które możecie Państwo wykonywać wspólnie ze swoimi dziećmi, aby ułatwić im zrelaksowanie się, wyciszenie czy rozładowanie trudnych emocji w sposób akceptowany społecznie. Można zaproponować jedną lub kilka zabaw, w zależności od sytuacji i potrzeb dziecka. Warto wracać do tych ćwiczeń i zabaw, które najbardziej odpowiadały Państwa dzie­ciom i przy których najbardziej się odprężały czy uspokajały:

           

          • „Dmuchanie balonów w wyobraźni". Rodzic prosi, by dziecko nabrało w policzki dużo, dużo powietrza, a następnie stopniowo /porcjami/ wypuszczało powietrze z „baloni­ków”. 
          • Prosimy dziecko o wzięcie oddechu i jak najdłuższe wydawanie z siebie odgłosu syczącej żmii: „ssssssss”.
          • Dziecko siada przy stoliku. Kładziemy na stolik watkę lub piórko. Zadanie dziecka polega na dmuchaniu w nie w taki sposób, by nie spadły one ze stolika.
          • „Ćwiczenia oddechowe z fruwającym piórkiem”. Dziecko dmucha na piórko tak, by te utrzymywało się w powietrzu, wirowało i nie spadło na podłogę. 
          • Dziecko dmucha wiatraczek i wprawia je w delikatny ruch.
          • Dziecko udaje ciuchcie i powtarza dźwięki przez nią wydawane „…ciuch, ciuch, ciuch…..; para buch; koła w ruch; ciuch, ciuch, ciuch……..” 
          • Dziecko w pozycji stojącej udaje, że wącha kwiatki. Robi wdech i jedno­cześnie unosi ramiona do góry, następnie robiąc wydech z jednoczesnym opadnięciem ramion (wydaje przy tym dźwięk: „aaaa...”).
          • „Latawce, Dmuchawce, Wiatr”. Zdmuchiwanie kwiatków.

           

           

          ZABAWY ŚMIECHEM J

           

           Śmiech pełni bardzo pozytywną rolę w zmniejszaniu napięć, nawet, gdy jest udawany.  Śmiech odwraca uwagę dziecka od sytuacji trudnej dla niego. Zabawy śmiechem są też rodzajem ćwiczeń odde­chowych, pozwalają na dotlenienie całego organizmu.

          • Dzieci naśladują śmiech: /Ha ha ha/, /He he He/, /Hi hi hi/, /Ho ho ho/, /Hu hu hu/.
          • „Zabawa w olbrzyma i krasnoludka”: dziecko, wyobraża sobie, że jest wielkim olbrzymem i cały czas rośnie, rośnie, rośnie …. A teraz nagle olbrzym zmniejsza się, staje się coraz mniejszy i mniejszy i mniejszy….., Aż zamienia się w krasnoludka J.
          • Dziecko leży wygodnie na dywanie. Prosimy je, by wyobraziło sobie, że jest tabliczką czekolady. Ta tabliczka leży na słońcu i roztapia się. Dziecko wyobraża sobie, że się całe roztapia.
          • „Koci grzbiet”. Co robi kot? Najpierw przeciąga się i pręży wszystkie części ciała. Prosimy dziecko, by spróbowało zrobić podobnie.
          • „Mokry piesek”. Rodzic pyta dziecko, czy widziało kiedyś psa, który wychodzi z wody. W jak sposób ten pies się osusza? Proponuje dziecku, by najpierw wyobraziło sobie, że ma kropelki wody na dłoniach. Niech dziecko spróbuje strząsnąć te kropelki. Teraz niech wyobrazi sobie, że ma całe ręce mokre. Niech potrząśnie tak rękami, by się osuszyły. A teraz niech sobie wyobrazi, że jest całe mokre. Niech otrząśnie się z wody tak, jak to robi pies po wyjściu z wody.
          • Słuchając muzyki - spokojnej, w wolnym tempie - dziecko bardzo spokojnie oddycha. Dłonie ma ułożone na brzuchu i czuje, jak w czasie wdechu te dło­nie są wypychane do góry. W czasie wydechu dziecko czuje, jak dłonie opadają.
          • Rodzic prosi dziecko, żeby wygodnie położyło się na plecach na dywanie. Włączamy łagodną muzykę instrumentalną (dziecko, jeżeli chce może zamknąć oczy). Następnie rodzic prosi dziecko, żeby skupiło się na swoim ciele. Zaczyna od stóp. Prosi, by dziecko poczuło, gdzie ich stopy dotykają podłogi. Niech dziecko delikat­nie rusza palcami jednej i drugiej stopy. Niech poczuje łydki, kolana, niech porusza kolanami. Teraz niech poczuje swoje ręce, dłonie. Niech porusza palcami. Niech poczuje swój brzuch. Niech czuje, jak ich oddech łagodnie unosi i obniża brzuch.
          • „Zabawa w lustra” polega na tym, że rodzic pokazuje jakiś ruch, a dziecko go naśladuje. Rodzic wykonuje ruchy bardzo powoli - najpierw na przykład samymi rękoma, później włącza inną część ciała. Dziecko zachowuje się tak, jakby było odbiciem w lustrze rodzica.
          • Masaż relaksacyjny (często niezwykle kojąco działa na dzieci delikatny dotyk). Rodzic na plecach dziecka (i odwrotnie) naśladuje palcami i dłońmi sposób poruszania się różnych zwierząt: (np. pełzanie węża, dżdżownicy, chodzenie mrówki, galop konia itd).

           

          Życzymy Państwu udanej zabawy J

           

           

          Przygotowała: Olga Biernat

           

    • Kontakty

      • Przedszkole nr 115 "Przedszkole Pod Klonem"
      • 22 811 25 74
      • ul. Suwalska 26 03-252 Warszawa Poland
  • Galeria zdjęć

      brak danych