- Jak rozmawiać z dziećmi o koronawirusie
- Jak rozmawiać z dnieckiem o epidemii
- KORONAWIRUS
- Pasma edukacyjne dla dzieci 16-25.03.2020
- Jak pomoc dzieciom radzić sobie ze złością
- Wskazówki dla rodziców dziecka nieśmiałego
- Zabawy relaksacyjne
- Zabawy rozijajace umięjetności matematyczne
- W jaki sposób rodzice mogą poprzez zabawę pomóc dziecku przygotować się do nauki matematyki w klasie „0” i klasie pierwszej.
- Propozycje kilku prostych i ciekawych zabaw domowych dla całej rodziny, rozwijających u dziecka w wieku przedszkolnym zdolności zapamiętywania i koncentracji uwagi:
- Opóźniony rozwój mowy
- Trzylatek na progu przedszkola
- Przemoc w Rodzinie
Jak pomoc dzieciom radzić sobie ze złością
JAK POMÓC DZIECIOM RADZIĆ SOBIE ZE ZŁOŚCIĄ
(rady dla rodziców)- Przewiduj i unikaj.
Wiele napadów złości u dzieci można przewidzieć, a niektórych da się w ogóle uniknąć, np. wejście do sklepu z zabawkami, bez zamiaru kupienia czegokolwiek, to gotowy powód do złości u małego dziecka, nie zawsze wcześniejsze ustalenie zasad pomaga.
- Odwracaj uwagę.
Ten sposób jest skuteczny wobec małych dzieci, których uwagę łatwo jest odwrócić.
- Spróbuj znaleźć jakąś prawidłowość w pojawianiu się napadów złości:
np. czy występują one wieczorem, gdy dziecko jest zmęczone; czy przed posiłkiem, kiedy jest głodne. Jeśli znajdziesz taką prawidłowość, zmień plan dnia, zadbaj o odpowiedni wypoczynek, regularne posiłki.
- Działaj zanim zacznie się napad.
U większości dzieci nie pojawia się on nagle. Z reguły najpierw są jakieś sygnały. Warto wtedy przerwać swoje sprawy i zająć się dzieckiem, by nie dopuścić do eskalacji złości.
- Ustal, czemu służą napady złości.
Jeśli ma to na celu manipulowanie dorosłym, aby otrzymać upragnioną rzecz lub uniknąć czegoś nieprzyjemnego – spróbuj zachować spokój, zadbać o bezpieczeństwo dziecka, ale nie okazuj mu zainteresowania. A gdy napad minie, nie zmieniaj swojego postanowienia bądź konsekwentny.
- Pomóż maluchowi nauczyć się wyrażać swoje uczucia za pomocą słów i połączyć jego uczucia z przyczynami.
Rozmawiajcie z nim, jak się trochę uspokoi, by poznać przyczynę złości, np. zły jesteś na Grzesia, bo zabrał twój samochodzik? zły jesteś na mnie, bo musiałeś czekać, aż skończę rozmawiać?
- Dajcie do zrozumienia, że uczuć się wysłuchuje i akceptuje je, ale nie jest to równoznaczne ze zgodą na zachowanie (negatywne) pod ich wpływem.
Czym innym jest zgoda na przeżywanie uczuć, nawet tych niewygodnych dla dziecka i często dla nas, a czym innym na zachowanie pod ich wpływem typu – bicie, przezywanie, niszczenie przedmiotów. Uczcie wprost, że agresja, bicie jest niedopuszczalnym sposobem rozładowania gniewu.
- Pomagajcie dzieciom znaleźć inne sposoby rozładowania gniewu i rozwiązania nieprzyjemnej dla nich sytuacji.
Jeśli dziecko się uspokoi, warto je spytać, co byłoby lepszym wyjściem z sytuacji niż wybuchy złości. Spiszcie wszystkie rozwiązania na kartce, przećwiczcie je na sucho.
- Chwalcie dobre zachowania dziecka.
- Towarzyszcie i wspierajcie dziecko w sytuacjach frustrujących i trudnych. Nagradzajcie je i chwalcie, gdy poradzi sobie ze złością w akceptowany przez Was sposób.
- Bądźcie dla nich dobrym przykładem.
Dzieci częściej zrobią to, co wy robicie niż mówicie. UWAŻAJCIE WIĘC, JAKIM JESTEŚCIE DLA NICH WZOREM.
Olga Biernat – psycholog
SPOSOBY KONTROLI ZŁOŚCI (rady dla dorosłych)
- Daj sobie czas, żeby ochłonąć
- uświadom sobie, że tracisz panowanie nad sobą (sygnały
z ciała, myśli), - wyjdź na chwilę,
- idź w spokojne miejsce, gdzie możesz powrócić
do równowagi, - poszukaj zajęcia, które pozwoli Ci się uspokoić,
- pozwól sobie na relaks, odprężenie,
- oceń, czy jesteś gotowy, by wrócić i rozmawiać spokojnie,
- omów spokojnie z innymi to, co się zdarzyło.
- Rozchmurz czoło i odpręż się (redukowanie napięcia w ciele)
- spoglądaj łagodniej,
- oddychaj głęboko,
- mów normalnym głosem,
- napnij kilka mięśni, a potem je rozluźnij.
- Przestań starać się kontrolować innych.
- Zaakceptuj odmienności (każdy myśli i działa inaczej).
- Proś zamiast żądać. Bądź wdzięczny, jeśli dostaniesz to, o co prosisz. Bądź uprzejmy, jeśli nie.
- Mów spokojnie, nie przeklinaj.
- Bierz odpowiedzialność za wszystko co mówisz i robisz.
- Traktuj innych z szacunkiem (siebie też).
- Mów innym, co cię trapi w sposób bezpośredni, konkretny, uprzejmy. Stosuj wypowiedzi typu „ja” (omów konkretny problem, wyraź swoje odczucia i oczekiwania na dany temat).
Olga Biernat - psycholog